Mooka Saakshi

സൌഹൃദത്തിൻ ചിതക്കരുകിൽ
ഞാനൊരു മൂക സാക്ഷി
ആളി കത്തുന്ന നാളങ്ങളിൽ
സ്വന്ധമെന്ന ബന്ധം എരിയുന്നു
പല ജന്മങ്ങൾ താണ്ടിയ സംവാദങ്ങളും
പകർന്നു രസിച്ച  വേതാന്തങ്ങളും
കൂടെ വേണമെന്ന വാഗ്ദാനങ്ങളും
കണ്‍ മുന്നിലധാ  സമർപ്പണം ആകുന്നു.

മനുഷ്യന് വിധിച്ചതല്ലേ സൗഹൃദം?
തുണയായി തുഴഞ്ഞാലും
തനിചൊഴുകാൻ തോന്നും
മനസിന്ടെ കുറിപ്പിൽ
എഴുതാൻ മറനോരെടോ
എന്താണ് സൌഹൃദം?
സഹതാപം അല്ലത്
സഘ താപമാണെന്നു
അറിയാത്തദെന്ദെ ആത്മ സുഹൃത്തേ?

കാലന്ടെ രൂപത്തിൽ
കാളുന്ന നാളങ്ങൾ
ഓരോന്നായി അടങ്ങവേ
എൻ സൌഹൃദ ചിതക്കരുകിൽ
ഞാൻ വെറുമൊരു മൂക സാക്ഷി.

Sammardham

സമ്മർദം സമ്രിദ്ധിയാകാം 

അസ്ഥിരതയിൻ അസ്ത്രമാവാം 

സൃഷ്ടിയാകാം 

ഒരു നവ ദ്രിഷ്ടിയാവാം 

സമ്മർദം ശിഗരത്തിൽ 

സമാധാനത്തിൻ 

മഹത് ശക്തിയാകാം .

Ekaanthatha

Oru pattam manushyarude koottathilum ottakkum eppozhum thonnunna oru vikaramanu ekanthatha.Adinde choodil grahikkunna satyangalum, aazhangalum ende itra vyathyastham? Sandhya velakal ekantha manassine koottu pidichu endellamo swakaryangal parayunnu. Chilappol adu kannu neerai ozhukave mattu chilappol aksharangalayum, sabdangalayum roopantharapedunnu.

Oduvil ariyunna satyamo, nireekshanam maatram. Ozhukunna jeevithatheyum, vikarangalin vinodangaleyum nishpakshamayi nireekshikkuka. Angane neerikshikkave edo oru adbutha nimishathil naam illathakunnu...engilum ellamakunnu.Angane unarunna aa nimishathinde nirmalyathinai nireekshikkam...

Ottayadi Paadayil
Theera daahathil
Ozhinja karingal thattil
ekanthamai irikkave
nishabdha nimisham
endo thedunnu

Varshakaala sandhyayil
ottunna thullikal
oronnai ozhiyave
taazhvaara thoonil
charunna hridayam
veendum kezhunnu

Mangiya Velichathil
Paulo vin thaalukal
ullarayil thatti
manakayangalil marayave
nirayunna nombaram
smaranakal chikayunnu

Uchaveyilin choodil
sramam visramamakave
melle veeshunna
kaattin gathiyil
chanjalamaam manassu
maunamai vilikkunnu

Janal paalikal taandi
velichathin veedhi
chuvaril taane chalikke
oru konil njanum
ee kankalum
veendum thedunnu

Ee thedalinendu asthitvam?
ekandamaam en manasso?
engo grahicha
maraviyil maanja
oru sakalam ormayo?

Mujanmangalilengo
niyathiyin nyayathil
veendum varamai
varumenna Guruvin vakko?
Sampoorna Sayoojyam
tedi alayum manassin
Vyatha vikrithikalo??

Junoon

Zindagi har kisi ki hai
Jeetha har koi nahi
Pyaar ke pyale sab ke sahi
Tere Shiddath se peetha
Shaayad koi nahi.

Saathi har kisi ka hai
Saath detha har koi nahi
Lafze bayaan karthe sabhi
Tere Khamoshiyon sa kehta
Kuch bhi nahi.

Armaan farmaan sabke sahi
Paighaam tujh sa koi nahi
Zindagi har kisi ki hai
Tere Muddath se jeetha
Shaayad koi nahi.

Maappu

നിഘൂടമാം ഈ യാത്രയിൽ
ജീവിതം നിറങ്ങൾ അനവധി ചാലിക്കെ
ചിലദെല്ലം മങ്ങിയും പലദെല്ലം തിളങ്ങിയും
യാത്രയെ അനുഗ്രഹീധമാക്കുന്നു.
പ്രെമമും പ്രാർത്ഥനയും
പ്രൗധിയും പ്രതീക്ഷയും
പ്രാധാന്യവും പരിഭവമും
പ്രക്രിതിയിൻ മഹിമയിൽ പരക്കേ
പരന്നു പരന്നങ്ങു ദൂരേ മറയവേ
ഹൃദയത്തിൻ വരമ്പുകളും മുറിയുന്നു .
എന്ടെധെന്നും സ്വന്ധമെന്നും
അവകാശിക്കാൻ ആനന്ദിക്കാൻ
ഇണങ്ങിയും പിണങ്ങിയും ആമോധിക്കാൻ
ആത്മനുഭൂതിയൈ നുകരുന്ന ഹൃദയം എങ്ങോ മറക്കുന്നു
മറയ്ക്കാൻ ഒന്നുമില്ലാത്ത സ്വന്ധമെന്നില്ലാത്ത
പ്രപഞ്ഞമെല്ലാം എന്ടെധെന്നു ചരിക്കെ
പഴയ സൌഹ്ര്ദങ്ങളുടെ തളയിൽ
മനസ്സും ആത്മാവും പിടക്കുന്നു.
എന്ടെധെന്നു കല്പിക്കുന്ന നിമിഷം
പുഷ്പാഞ്ജലി പോലും ഭാരമാവുന്നു .
ഞാനും നീയും എന്നധിലപ്പുറം
വിശാലമായ വിശ്വത്തിൻ വിശിഷ്ട വേദി
അകല്ച്ചകളും അടുപ്പങ്ങളുമില്ലാത്ത
കാറ്റിനു കൂട്ടായ് ചാഞാടുന്ന മനസ്സ്
സ്വന്ധങ്ങളില്ല ബന്ധങ്ങളില്ല
ബന്ധനത്തിൽ മടക്കും വാഗ്ധാനങ്ങളില്ല
ഇവിടെ എല്ലാം സ്വന്ധം
ചോദ്യങ്ങളില്ലാത്ത പ്രതീക്ഷകളില്ലാത്ത
മൌനത്തിൻ മാത്രയിൽ എല്ലമാനശ്വരം..
പഴയധെല്ലാം പുധുമയാക്കി
അധിനൊരു അർത്ഥവും അർഹധയുമെകി മകിഴാൻ
എന്നേ മറന്ന ഈ യാത്രയിൽ
പെട്ടെന്ന് എത്തി നോക്കിയ സുഹൃത്തേ
വേദനിപ്പിച്ച എല്ലാ വാക്കുകൾക്കും
മാപ്പ് .
വലയങ്ങളില്ലാത്ത വാതായനത്തിൽ
പ്രകൃതിയും ഞാനും മുഴുമയിൽ വസിക്കേ
അറിയാധെ കടന്നു വന്ന സുഹൃത്തേ
തിരിച്ചൊന്നും നൽകാനില്ലാതദിനു
മാപ്പ് .
സ്നേഹത്തിൻ സാമ്രാജ്യമാണ്‌
ഒരിക്കലും വറ്റാത്ത ധാരയും
വരമ്പുകളും വ്യാഘ്യാനങ്ങളും
വാചാലാധ തേടും നിമിഷങ്ങളും
മുറ തെറ്റാത്ത ചോദ്യങ്ങളും
എല്ലാം പ്രയാസമാകവേ
മൌനത്തിലേക്ക്‌ തിരിച്ച ഈ ആത്മാവിനു
ഒരു കൈപ്പിടി
മാപ്പ് .